Autrement vu | ARTE

Perspektivwechsel | ARTE

Switching viewpoints | ARTE

Con otros ojos | ARTE

Zmiana perspektywy | ARTE

Punti di vista | ARTE

Zmiana perspektywy

highlights_subcategory

Niektóre tragedie za zamkniętymi drzwiami, często poprzedzone przemocą fizyczną i psychiczną. W 2019 roku we Francji 146 kobiet padło ofiarą przemocy ze strony swoich mężów, partnerów lub byłych parterów, co stanowi 84% zabójstw popełnionych w kontekście rodzinnym. Jednak w tej przerażającej rzeczywistości same liczby nigdy nie dają wyczerpującego opisu: kobietobójstwo jest zjawiskiem uwidocznionym w ostatnich latach jedynie dzięki zaangażowaniu feministycznych kolektywów. Poprzez smutne historie Sindy, Dorothée i Michele ten dokument rzuca światło na współczesny dramat i jego „niewidzialne” ofiary, dzieci.

Kobietobójstwa w małżeństwie

W 2019 roku we Francji 146 kobiet padło ofiarą przemocy ze strony swoich mężów, partnerów lub byłych parterów, co stanowi 84% zabójstw popełnionych w kontekście rodzinnym. 

Na złe i gorsze

Dom Rona i Karen łączy ludzi z całej Europy, którzy mają jedną wspólną cechę: słyszą głosy komentujące ich myśli lub codzienne działania. Dokument ten, wolny od instytucjonalnych ram psychiatrii, daje im możliwość wypowiedzenia się, umożliwiając intymną i delikatną eksplorację cierpienia psychicznego i jego wyzwań.

Dom Rona i Karen łączy ludzi z całej Europy, którzy mają jedną wspólną cechę: słyszą głosy komentujące ich myśli lub codzienne działania.

Głos Julii

Według niektórych seksualność to „egzamin z dojrzałości życia społecznego”. Jednak w dobie mediów społecznościowych i trywializacji pornografii, tak zwana gra wstępna odbywa się coraz bardziej przedwcześnie; często wypala się etap pierwszych pocałunków, by zrobić miejsce bezpośrednio na takie praktyki jak seks oralny. W tym kontekście najbardziej naturalny z obrzędów przejścia do dorosłości staje się kryterium przyjęcia do grupy, wyznaczania granicy między tym, kto jest na zewnątrz, a tym, kto jest w środku. I właśnie w tym momencie „utrata niewinności” może wzbudzać uczucia takie jak strach i wstyd, a nawet przybierać formę zastraszania i nękania. W tym wzruszającym i odważnym filmie dokumentalnym reżyserka Julie Talon oddaje głos dziewczynkom i chłopcom w wieku od 12 do 23 lat, by zapytać ich o ich stosunek do seksu i gry wstępnej.

Film Julie Talon

W dobie mediów społecznościowych i trywializacji pornografii, gra wstępna odbywa się coraz bardziej przedwcześnie. Julie Talon oddaje głos dziewczynkom i chłopcom, by zapytać ich o ich stosunek do seksu i gry wstępnej.

Gra wstępna

Według Europejskiego Lobby Kobiet, w 2017 roku kobiety były 27 razy częściej niż mężczyźni narażone na nękanie w sieci i w mediach społecznościowych. Cyberprzemoc wobec kobiet nie jest nagromadzeniem odosobnionych aktów, ale plagą systemu: rozszerzeniem systematycznej przemocy, której kobiety doświadczały i doświadczają codziennie i od zawsze. Internet tylko zaostrzył zakorzeniony od dawna problem.

Mizoginia w internecie

Cyberprzemoc wobec kobiet nie jest nagromadzeniem odosobnionych aktów, ale plagą systemu: rozszerzeniem systematycznej przemocy, której kobiety doświadczały i doświadczają codziennie i od zawsze.

#Szmata

„Diabli sznur" to nazwa drutu kolczastego wynalezionego pod koniec XIX wieku w Stanach Zjednoczonych, który służył do więzienia zarówno ludzi, jak i zwierząt, aby przewieźć ich z prerii do więzienia, z bazy wojskowej do granicy. Poprzez te druty Sophie Bruneau mierzy się z drażliwą historią nadzoru i kontroli. Dokumentalny esej o zadziwiającej plastyczności, który skłania do poruszającej refleksji na temat politycznego zarządzania przestrzenią.

Film Sophie Bruneau

Dokumentalny esej o zadziwiającej plastyczności, który skłania do poruszającej refleksji na temat politycznego zarządzania przestrzenią.

"Diabli sznur" (2014)

U szczytu sławy, w latach 70., Bahman Mohassess przeszedł na emeryturę i rozpoczął życie prywatne - jednak dopiero, gdy zniszczył swoje dzieła. Irański malarz oddziela się od świata. Ślad po nim zaginął, aż młody reżyser Mitra Farahani odnalazł go w hotelu w Rzymie, odkrywając jego błyskotliwy i cięty charakter, mizantropijny i buntowniczy. Cała tajemnica sztuki zawarta jest w opowiedzianej w tym filmie osobowości Mohassessa, dawnego mistrza prowokacji. Film towarzyszy malarzowi i rzeźbiarzowi w ostatnich dwóch miesiącach jego życia. Po ponad 30 latach na wygnaniu, które sam sobie wybrał, Mohasses zaczął tworzyć ostatnie wielkie dzieło.

Niezłomny malarz Iranu

Film towarzyszy tajemniczemu malarzowi i rzeźbiarzowi w ostatnich dwóch miesiącach jego życia.

Bahman Mohassess

Piosenkarka bluesowa Tania Carl przeprowadziła się z Francji do Gwatemali, do wioski Panajachel. Z Majami dzieli ból życia „na marginesie”. Z tej społeczności i nietkniętej, choć zagrożonej przyrody, czerpie siłę dla ciała i duszy ...

Piosenkarka bluesowa Tania Carl przeprowadziła się z Francji do Gwatemali, do wioski Panajachel. 

Gwatemala Blues

videos_subcategory

15-letnia Linn mieszka z dwiema mamami w Niemczech. Pewnego dnia odkrywa, że ​​jej rodzina jest znacznie większa, niż sobie wyobrażała: jej biologiczny ojciec jest (dzięki sztucznemu zapłodnieniu) również ojcem trzech chłopców, wychowanych przez lesbijską parę Pedi i Anny. Zaintrygowana istnieniem swoich przyrodnich braci, Linn chce zorganizować spotkanie pod hasłem tolerancji i życzliwości. W tym wrażliwym dokumencie pełnym humoru niemiecka reżyserka Annette Ernst śledzi codzienne życie tych dwóch niecodziennych rodzin.

Dwie jednopłciowe rodziny odkrywają, że są spokrewnione, ponieważ biologiczny ojciec ich dzieci jest ten sam.

Moja niezwykła rodzina

Co się stanie, gdy podniesiesz kurtynę by spojrzeć na ostatni akt swojego życia? Reżyserka Jacqueline Zünd powraca po swoim wielokrotnie nagradzanym debiucie „Bezsenni” (2010).
Jej bohaterzy zadają sobie pytanie: co zostaje z naszego życia i z nas samych, gdy zabraknie pracy, dzieci czy życiowych partnerów? Jak przeciwstawić się widmu bezużyteczności i samotności w naszym nastawionym na pracę społeczeństwie? Przepiękne obrazy w delikatny sposób próbują przeprowadzić analizę samotności, pustki i spełnienia.

Film Jacqueline Zünd

Reżyserka Jacqueline Zünd powraca po swoim wielokrotnie nagradzanym debiucie „Bezsenni” (2010). Jej bohaterzy zadają sobie pytanie: co zostaje z naszego życia i z nas samych, gdy zabraknie pracy, dzieci czy życiowych partnerów? 

"Prawie na miejscu" (2016)

Darío Aguirre pochodzi z Ekwadoru i od 15 lat mieszka w Niemczech. Trwała równowaga między starą a nową ojczyzną; między oczekiwaniami własnymi a innych. Niespodziewanie miasto Hamburg zaprasza swoich zagranicznych mieszkańców do neutralizacji. Pomysł, który Darío wita z radością i wdzięcznością, ale także z wątpliwościami. Czy jest gotowy, aby zostać Niemcem? Czy Niemcy są na to gotowe? Tym samym rozpoczyna nie tylko podróż przez niemiecką biurokrację, ale także proces pojednania z poczuciem tożsamości. Z dowcipem i poczuciem humoru dokument ten opowiada o trudnościach i wyzwaniach, z jakimi trzeba się zmierzyć, osiedlając się w obcym kraju.

Darío Aguirre pochodzi z Ekwadoru i od 15 lat mieszka w Niemczech. Niespodziewanie miasto Hamburg zaprasza swoich zagranicznych mieszkańców do neutralizacji. Jednak czy Dario jest gotowy, aby zostać Niemcem? Czy Niemcy są na to gotowe?

Jak zostałem Niemcem

Vanessa, Pierre i Anne-Lise należą do niższej klasy średniej. W 2018 roku dołączyli do Żółtych Kamizelek i spotkali się na protestach na rondach - symbolach anty-Macronowych demonstracji. Niepewna sytuacja klasy średniej i jej strach przed upadkiem społecznym skłoniły ich do wyładowania swojej złości, a jednocześnie do zastanowienia się, jak mogłoby wyglądać bardziej sprawiedliwe społeczeństwo. Opowiadają o swoich lękach i zmartwieniach, a także o wspólnym pragnieniu zmiany Francji poprzez połączenie sił.

Przyszłość żółtych kamizelek

Vanessa, Pierre i Anne-Lise należą do niższej klasy średniej. W 2018 roku dołączyli do Żółtych Kamizelek. Opowiadają o swoich lękach i zmartwieniach, a także o wspólnym pragnieniu zmiany Francji poprzez połączenie sił.

Rewolucja klasy średniej

Ten subiektywny opis kubańskiego społeczeństwa oczami fotograf Sary Caron – zwyciężczyni World Press Photo Masterclass 2000 – przedstawia codzienne życie mieszkańców Hawany, ich obawy, nadzieje i aspiracje. Czy zmieniły się one po odnowieniu stosunków dyplomatycznych pomiędzy Kubą a Stanami Zjednoczonymi?

Subiektywny opis kubańskiego społeczeństwa oczami fotograf Sary Caron – zwyciężczyni World Press Photo Masterclass 2000.

Na złe i gorsze - Kobietobójstwa w małżeństwie

Głos Julii

Gra wstępna - Film Julie Talon

#Szmata - Mizoginia w internecie

"Diabli sznur" (2014) - Film Sophie Bruneau

Bahman Mohassess - Niezłomny malarz Iranu

Gwatemala Blues

Wszystkie wideo

Moja niezwykła rodzina

"Prawie na miejscu" (2016) - Film Jacqueline Zünd

Jak zostałem Niemcem

Rewolucja klasy średniej - Przyszłość żółtych kamizelek

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (10/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (1/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (9/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (8/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (7/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (6/10)

Polityka i społeczeństwoZmiana perspektywy

Les programmes à la une

Na złe i gorsze - Kobietobójstwa w małżeństwie

Wszystkie wideo

Moja niezwykła rodzina

"Prawie na miejscu" (2016) - Film Jacqueline Zünd

Jak zostałem Niemcem

Rewolucja klasy średniej - Przyszłość żółtych kamizelek

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (10/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (1/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (9/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (8/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (7/10)

Dziennik z podróży fotograf Sary Caron (6/10)

Polityka i społeczeństwo
Zmiana perspektywy