"Platée" Jeana-Philippe’a RameauTeatr Narodowy w Pradze

W 1745 r. Ludwik XV nakazał wystawić "Plateę" z okazji uroczystości weselnych swojego syna. Burleska pomogła Jean-Philippe'owi Rameau zdobyć prestiżową pozycję nadwornego kompozytora królewskiego. W 1749 r. "Platée" została nawet włączona do repertuaru Paryskiej Opery. Stało się tak pomimo faktu, że scenariusz wywołał początkowo wielkie oburzenie. 

Nimfa bagienna Platea jest przekonana, że na jej widok mężczyźni natychmiast się w niej zakochują. W rzeczywistości jednak istota ta nie jest ani piękna, ani szczególnie inteligentna. Z tego właśnie powodu Jowisz, król bogów, udaje, że ją kocha i zamierza poślubić, aby w ten sposób złagodzić zazdrość swojej żony Junony.

Mistrzowska interpretacja "Platée" stała się kamieniem milowy w europejskim krajobrazie operowym. Jest ona wynikiem współpracy Teatru Narodowego w Pradze z praską orkiestrą barokową Collegium 1704 pod kierownictwem muzycznym Václava Luksa. Ponadto duetowi reżyserskiemu SKUTR (Martin Kukučka i Lukáš Trpišovský) udało się odtworzyć w nowy sposób zawarte w utworze humor oraz kontrasty. Ich odważna, lecz poetycka interpretacja barokowej komedii przeczy pojęciu czasu i granic. Barokowa tradycja napotyka współczesną doskonałość artystyczną. Produkcja, która powstała w Pradze w listopadzie 2024 r., jest w tym roku znów wystawiana i zachwyca zarówno publiczność, jak i krytyków. Niemiecki dziennik FAZ zaliczył ją nawet do 10 najlepszych spektakli roku.