Éléments

Noetic, Faun, Boléro: trzy żywioły, trzy wizje, trzy podróże przez taniec. Choreograf Sidi Larbi Cherkaoui przedstawia głęboką refleksję na temat naszego intymnego związku z otaczającym nas światem. Od matematyki w ruchu po Boléro Ravela jako taniec śmierci, przekracza granice sceny, aby zaoferować nam unikalne filozoficzne postrzeganie świata.

Cherkaoui przelewa swoje mocno matematyczne, mistyczne i metafizyczne myśli w taniec i łączy trzy choreografie w jednym spektaklu. Na start "Noetic" - dzieło Cherkaoui z 2014 r. 22 tancerzy w scenicznej refleksji nad naturą wszechświata. Liczby nie są odzwierciedleniem rzeczywistości, one są rzeczywistością, tworzą przestrzeń i czas.

W środkowej części programu - "Faun" z 2009 r. Cherkaoui odrzuca dziką zmysłowość Popołudnia fauna Wacława Niżyńskiego. Jednak tam, gdzie Niżyński odważył się jedynie pokazać palące pożądanie, Sidi skupia się na seksualnym przebudzeniu i fizycznym spotkaniu. Słynny poemat symfoniczny Debussy'ego uzupełniają etniczne dźwięki brytyjskiego kompozytora indyjskiego pochodzenia Nitina Sawhneya. 

Finałowa choreografia rozpoczyna się i kończy w ciemności. Tancerze stopniowo zrzucają peleryny i ukazują się w pięknych i niesamowitych kostiumach. Tantryczny taniec śmierci rozpoczyna się słynnym crescendo Ravela. Na końcu nie czeka ekstaza, ale śmierć, rozpad, nirwana. To Boléro przypominające meksykańskie obchody Dnia Zmarłych. Powstało we współpracy Cherkaouia i Damiena Jaleta. Zostało wykonane po raz pierwszy w Paryżu w 2013 r.