Name: Pocałunek w rękę - W sercu irańskiej rewolucji
Uploaded: 2020-09-14T14:52:00.000+02:00
Duration: 61 s
Description: Teheran, marzec 1979 r. Na drodze referendum Irańczycy i Iranki opowiedzieli się za powstaniem nowej republiki islamskiej. Zorganizowano pierwsze wybory. Z tej okazji w domu Chomeiniego urządzono lokal wyborczy. To tam zrobiono zdjęcie pocałunku w dłoń, który przeszedł do historii irańskiej rewolucji.

Pocałunek w rękę

A Kiss on the Hand

Baisemain

Handkuss

Besamanos

Baciamano al potere

Teheran, marzec 1979 r. Na drodze referendum Irańczycy i Iranki opowiedzieli się za powstaniem nowej republiki islamskiej. Zorganizowano pierwsze wybory. Z tej okazji w domu Chomeiniego urządzono lokal wyborczy. To tam zrobiono zdjęcie pocałunku w dłoń, który przeszedł do historii irańskiej rewolucji.

program_content

<p>Teheran, marzec 1979 r. Na drodze referendum Irańczycy i Iranki opowiedzieli się za powstaniem nowej republiki islamskiej. Zorganizowano pierwsze wybory. Z tej okazji w domu Chomeiniego urządzono lokal wyborczy. To tam zrobiono zdjęcie pocałunku w dłoń, który przeszedł do historii irańskiej rewolucji.</p>

W sercu irańskiej rewolucji

Podczas wyborów w Iranie w 1979 r. zrobiono zdjęcie pocałunku w dłoń, który przeszedł do historii irańskiej rewolucji.

program_playNext

Teheran. 1979 roku. Po rewolucji irańskiej fotograf Reza Deghati przez wiele miesięcy przyglądał się, jak czarne czadory napadają na miasta i wsie. W sklepach i na bazar zaczął pojawiać się tylko jeden model ubrania - czador - i w jednym tylko czarnym kolorze. Można było odnieść wrażenie, że ludzie nieświadomie zgodzili się na żałobę.

Teheran. 1979. Po rewolucji irańskiej czarne czadory najechały miasta.

Nieskończony odcień czerni

Teheran 1980 roku. Ajatollah Chomeini po 15 latach na wygnaniu wraca do kraju. Kiedy jego samolot wzbił się w przestworza, zapytano go, co czuje. „Nic” odpowiedział. - Tego dnia zrozumiałem, że ołowiane chmury zawisną nad marzeniami o sprawiedliwości i wolności dla mojego narodu i kraju - powiedział irańsko-francuski fotograf Reza Deghati.

Teheran. 1980. Po 15 latach na wygnaniu, kiedy zapytano Chomeiniego, co czuje, odpowiedział: „Nic”.

Teheran 1980 roku. Jak opowiedzieć o dzieciach na wojnie? Od początku rewolucji mułłom zależało na tym, by wciągać dzieci w swoje szeregi. Tamtego dnia na placu centralnym w Teheranie odbywała się duża manifestacja mająca zachęcić ludzi do wyjazdu na front. "Gdy spojrzałem na tę grupkę dzieci przebranych za żołnierzy, z instruktorem, który zachęcał je do wykrzykiwania i śpiewania pieśni dla męczenników, zobaczyłem ulatujące z nich dzieciństwo.” mówi fotograf Reza Deghati.

"Gdy spojrzałem na tę grupkę dzieci przebranych za żołnierzy, zobaczyłem ulatujące z nich dzieciństwo.” mówi fotograf Reza Deghati.

Skradzione dzieciństwo

Kurdystan 1980 roku. Kurdowie wzięli udział w walce z dyktaturą szacha, a także w rewolucji. Kiedy przybył Chomeini, nazwano ich „synami szatana”, a armia nieustannie bombardowała ich miasta i wsie. Aresztowany fotograf Reza Deghati potajemnie uchwycił obraz człowieka z zawiązanymi oczami, czekającego na rychłą egzekucję, podobnie jak dziesiątki innych.

Aresztowany fotograf Reza Deghati potajemnie uchwycił obraz człowieka z zawiązanymi oczami, czekającego na rychłą egzekucję

Egzekucja

Kurdystan, Mahabad, 1980 roku. Gwardia Rewolucyjna podpaliła dziesiątki wiosek w Kurdystanie i rozlała krew, chcąc stłumić wszelkie oznaki rewolucji. Przed szpitalem miejskim było kilku fotografów. Kostnica była pełna. Mężczyzna niósł na rękach swoje dziecko, które zostało zranione w oko przez odłamek pocisku wystrzelonego w ich dom. Powiedział fotografom: "Patrzcie. Zróbcie zdjęcia. Pokażcie niesprawiedliwość, która nas dotyka".

Mężczyzna niesie w ramionach swojego zranionego syna: „Pokażcie światu niesprawiedliwość, która nas dotyka".

Sprawiedliwość

Kurdystan, miasto Bane, 1980 rok. W oblężonym mieście fotograf Reza Deghati pił herbatę ze starszym mężczyzną i jego wnukami, Pejmanem i Lejlą. Gdy od nich wyszedł, w ich dom trafił pocisk. Pamięta tylko ogień i krew i matkę krzyczącą z rozpaczy, bo artyleria reżimu mułłów właśnie odebrała jej Pejmana i Lejlę. Tego nie da się zapomnieć.

Kurdystan, miasto Bane. Rozpacz matki, na której oczach właśnie zginęły dzieci.

Krzyk rozpaczy

Iran, 1981 roku. Kiedy wydarzenia zmusiły fotografa Reze Deghatiego do opuszczenia swojego kraju, Iran stał się wielkim cmentarzem pośrodku ziemi, gdzie wśród grobów wędrowały tylko cienie.

W 1981 roku Iran stał się wielkim cmentarzem pośrodku ziemi, gdzie wśród grobów wędrowały tylko cienie.

Cmentarz świata

Paryż, 1983 roku. Pewnego deszczowego listopadowego dnia na cmentarzu Père-Lachaise utworzyła się długa procesja irańskich wygnańców. Towarzyszyła ona Sa'ediemu, irańskiemu myślicielowi i pisarzowi, który również został zmuszony przez Chomeiniego do ucieczki z Iranu. Zginąwszy na wygnaniu, musiał spocząć w obcej ziemi, która nie była jego.

Paryż. 1983. Pierwszy pochówek Irańczyka wygnanego za granicę.

Wygnanie

Iran, Teheran, Ambasada USA w 1979 roku. Po tym, jak islamscy studenci wzięli za zakładników 52 amerykańskich dyplomatów, odbyła się konferencja prasowa. Bardzo dumni z siebie studenci pokazywali zdjęcia mężczyzn i kobiet z zasłoniętymi oczami, co kontrastowało z żelaznym spojrzeniem patrzącego z plakatu Chomeiniego. Reza Deghati jako jeden z niewielu fotografów był świadkiem tej chwili, dlatego "Newsweek", nazwał go mnie "53. zakładnikiem". Ci sami studenci, którzy wzięli wtedy zakładników, dziś, 40 lat później, są ministrami, parlamentarzystami, wiceprezydentami republiki. Nadal przetrzymują zakładników, ale tym razem jest to cały naród - naród irański.

Teheran. 1979. Islamscy studenci wzięli jako zakładników 52 amerykańskich dyplomatów.

Zakładnicy ambasady USA

Teheran, Amerykańska ambasada, rok 1980. Po wzięciu zakładników w ambasadzie USA zjawiły się wszystkie światowe media. Na zdjęciu Chomeini wydaje się obecny na scenie. To jednak tylko jego naturalnych rozmiarów zdjęcie. Linie mikrofonu stwarzają iluzję jego obecności. Ta iluzja odzwierciedla wszechobecność portretów Chomeiniego w całym kraju.

Teheran, Amerykańska ambasada, rok 1980. Na zdjęciu Chomeini wydaje się obecny na scenie. To jednak tylko jego naturalnych rozmiarów zdjęcie. 

Chomeini: wszechobecność przywódcy

Teheran, Amerykańska ambasada, 1980 rok. Podczas wzięcia amerykańskich zakładników, przed ambasadą stanęła instalacja artystyczna przedstawiająca Amerykę „manipulującą” światem jak marionetkami. Jednak z perspektywy zdjęcia to studentki w czadorach wyglądają jak czarne marionetki, Czy studenci nie byli w istocie marionetkami w rękach mułłów?

Czy studenci nie byli w istocie marionetkami w rękach mułłów?

Marionetki Historii

Iran, Teheran, Ambasada USA, 1979 rok. W czasie wzięcia zakładników na ambasadzie USA skupiała się uwaga całego świata. Studenci islamscy nie wahali się wtedy palić flag USA i portretów amerykańskiego prezydenta. Dla narodu amerykańskiego flaga jest prawdziwym symbolem. Studenci o tym wiedzieli, więc palili flagi USA na oczach kamer - był to pewien sposób, by trafić do mediów i propagować nastroje antyamerykańskie i antyzachodnie. Stopniowo spowodowało to, że cały naród amerykański obrócił się przeciwko Iranowi i władzy islamistów.

Iran, Teheran, Ambasada USA, 1979 rok. Studenci islamscy palą flagi USA i portrety amerykańskiego prezydenta. Spowodowało to, że cały naród amerykański obrócił się przeciwko Iranowi i władzy islamistów.

The Show must go on

Iran, Teheran, 11 lutego 1980 roku. Pierwsza rocznica rewolucji. Panowała ogólna histeria. Z rozgrzanych ciał na deszczu buchały obłoki pary. To zdjęcie zapowiada przyszłe wydarzenia w Iranie. Wojskowi, cywile - szli każdy w różnych kierunkach, ale przeciwko sobie. Prawdziwe oblicze rewolucji.

Teheran. 1980. Obraz rewolucji: rozwścieczony tłum biegnący każdy w innym kierunku.

Mgła i chaos

Iran, Teheran, Pałac w dzielnicy Niavaran, 1979 rok. Kilka miesięcy po objęciu władzy przez mułłów zorganizowali oni konferencję prasową w pałacu, w którym niegdyś mieszkał szach z rodziną. Fotograf Reza Deghati wszedł do biura szacha, uchwycić to, co zostało po nim na jego biurku.Mułła wszedł do biura, zasiadł w fotelu zwykle zajmowanym przez szacha Iranu, oparł ręce ma podłokietnikach i powiedział: "Przejmujemy ten tron".

Iran, Teheran, Pałac w dzielnicy Niavaran, 1979 rok. Fotograf Reza Deghati wszedł do biura szacha, uchwycić to, co zostało po nim na jego biurku.

Zakurzona monarchia

Ahmadabad, Iran, 1980 r. Reżim nowej Republiki Islamskiej postanowił wbrew wszystkiemu uczcić rocznicę śmierci Mossadegha, symbolu walki o demokrację. Przyglądamy się fotografii miejsca, w którym został pochowany.

Ahmadabad, Iran, 1980 r. Reżim nowej Republiki Islamskiej postanowił uczcić rocznicę śmierci Mossadegha, symbolu walki o demokrację. 

W jego imieniu

Kom, Iran, 1979 r. Częścią obchodów Aszury, najważniejszego święta szyickiego, jest samobiczowanie i tarzanie się w błocie. Czy zdeformowana twarz tego mężczyzny zwiastowała potworny reżim, który zrodził?

Kom, Iran, 1979 r. Cześcią obchodów Aszury, najważniejszego święta szyickiego, jest samobiczowanie i tarzanie się w błocie. 

Potwór z błota

Iran, Awhaz, 1981 r. W wojnie Iranu z Irakiem, która była jedną z ostatnich wojen pozycyjnych, zginęło lub zostało rannych kilka milionów osób. Poznajemy historię rannego, który przez chęć ratowania ręki został wygnany z kraju. Bezpowrotnie.

Historia rannego w wojnie Iranu z Irakiem, który przez chęć ratowania ręki został wygnany z kraju. Bezpowrotnie.

Obrażenia wojenne

Teheran, marzec 1979 r. W dniu referendum, którego wynik doprowadził do przekształcenia Iranu z monarchii konstytucyjnej w republikę islamską, jesteśmy w lokalu wyborczym Ruhollaha Chomeiniego. Spotykamy jego syna, który pokazuje nam dowód osobisty ojca. Poznajemy historię przywódcy, który zrealizował w Iranie zupełnie oryginalną koncepcję demokracji religijnej.

Hhistoria Ruhollaha Chomejniego - przywódcy, który zrealizował w Iranie zupełnie oryginalną koncepcję demokracji religijnej.

Kim był Ruhollah Chomeini?

program_recommendations

W maju 2020 roku w Afganistanie miała miejsce straszna zbrodnia. Uzbrojeni mężczyźni włamali się do szpitala położniczego i zabili 25 osób: położne, ciężarne kobiety i noworodki. Tragedia wstrząsnęła społeczeństwem i poddała w wątpliwość sens negocjacji pokojowych, które afgański rząd negocjuje z talibami.

ARTE Reportage

W maju 2020 r. w Afganistanie uzbrojeni mężczyźni włamali się do szpitala położniczego i zabili 25 osób: położne, ciężarne kobiety i noworodki. 

Afganistan: wojna przeciwko noworodkom

Litwin Jonas od ponad 2 lat mieszka na ulicach Madrytu. Paszport zgubił. Ktoś taki, jak on jest niewidoczny dla systemu opieki zdrowotnej i nie może liczyć na pomoc w czasie pandemii. W podobnej sytuacji są pozostałe 33 tysiące osób bezdomnych żyjących w Hiszpanii. Reportaż.

Bezdomni są niewidoczni dla systemu opieki zdrowotnej. Nie mogą liczyć na pomoc w czasie pandemii. 

Jak Covid uderza w osoby wykluczone

Koronawirus odsłonił to, czego kraj od dawna nie chciał widzieć: system opieki zdrowotnej w Rumunii sam jest ciężko chory wskutek kilkudziesięcioletnich zaniedbań. 10.000 nowych przypadków koronawirusa dziennie, śmiertelność między 70 a 90% - najwyższa w UE - Rumunia, już osłabiona przez swoją gospodarkę, zostaje dodatkowo osłabiona przez pandemię. Przestarzały sprzęt medyczny, niewiele leków, niewielu specjalistów: kraj walczy o zatrzymanie lekarzy, którzy wyjeżdżają, aby praktykować w innych częściach Europy.

Koronawirus odsłonił to, czego kraj od dawna nie chciał widzieć: system opieki zdrowotnej w Rumunii sam jest ciężko chory wskutek kilkudziesięcioletnich zaniedbań. 

Rumunia: wybuch wirusa

„Boy Scouts of America” to jedna z najstarszych i największych organizacji młodzieżowych w kraju. Działała pod egidą Kościoła. W lutym 2020 r. wyszło na jaw, że w szeregach skautów miał miejsce największy pedofilski skandal seksualny w Stanach Zjednoczonych. Złożono prawie 100 tys. skarg dotyczących wykorzystywania seksualnego nieletnich. Reportaż.

W 2020 r. wyszło na jaw, że w „Boy Scouts of America” miał miejsce największy pedofilski skandal seksualny w USA.

USA: Skandal pedofilski wśród skautów

Trwa boom na awokado. Dla jednych to superfood i produkt lifestylowy, dla innych zatruwacz środowiska. W Europie uprawia się coraz więcej awokado. Na południu Portugalii powstają ogromne plantacje. Jednak drzewo awokado zużywa dziennie tyle wody, co czteroosobowa rodzina...

Awokado. Dla jednych to superfood i produkt lifestylowy, dla innych zatruwacz środowiska. 

Awokado: zakazany owoc?

Po 35 latach Chiny oficjalnie pogrzebały politykę jednego dziecka, ale cały kraj mocno kładzie nacisk na jej dziedzictwo, ogromny brak równowagi płci i wynikającą z tego głęboką rozpacz mężczyzn bez kobiet: Ci nieszczęśnicy są tu nazywani „Guang Gun - Martwe gałęzie”, bo nigdy nie przyniosą owoców. W Chinach jest dziś od 30 do 40 milionów mężczyzn więcej. Brak równowagi przyprawia o zawrót głowy: co piąty młody Chińczyk nie będzie w stanie znaleźć żony w ciągu pięciu lat. Zwłaszcza w niektórych regionach wiejskich są całe wsie, w których mieszkają głównie kawalerowie z rodzicami. Niektórzy panowie z "wiosek kawalerów" podróżują daleko do innych regionów Chin w poszukiwaniu wybranki swojego serca. Niektórzy wyjeżdżają nawet za granicę, do Birmy, Wietnamu czy Indonezji, by tam kupić sobie żonę. Sytuacja mężczyzn bez kobiet jest tak zła, że ​​gangi przestępcze wyspecjalizowały się w porywaniu kobiet i sprzedawaniu ich mężczyznom daleko od ich rodzinnych stron. Reportaż.

Po 35 latach Chiny oficjalnie pogrzebały politykę jednego dziecka, ale cały kraj mocno kładzie nacisk na jej dziedzictwo, ogromny brak równowagi płci i wynikającą z tego głęboką rozpacz mężczyzn bez kobiet: Ci nieszczęśnicy są tu nazywani „Guang Gun - Martwe gałęzie”, bo nigdy nie przyniosą owoców.

Chiny: w poszukiwaniu kobiet

Pandemia koronawirusa poskutkowała we Włoszech głęboką recesją. Kraj czuje się zapomniany przez resztę Unii. Tęskni za solidarnością. Na fali frustracji, ruch Italexitowy skupiony wokół Matteo Brandiego, domaga się wyjścia Włoch ze wspólnoty.

Pandemia i recesja nadszarpnęły UE

Pandemia koronawirusa poskutkowała we Włoszech głęboką recesją. Kraj czuje się zapomniany przez resztę Unii. 

Re: Sfrustrowane Włochy rozważają Italexit

Podczas fali migracji w 2015 r. Szwecja przyjęła 162 877 osób ubiegających się o azyl. Wśród nich było 24 tysiące młodych Afgańczyków bez opiekunów. Szwedzkie urzędy imigracyjne szybko przestały być wydolne. Nie nadążają z rozpatrzeniem wniosków przed osiągnięciem pełnoletności migrantów. Wielu z nich czeka przymusowa deportacja do Afganistanu. Reportaż.

Szwedzkie urzędy imigracyjne nie nadążają z rozpatrzeniem wniosków migrantów. Wielu z nich deportują do Afganistanu.

Szwecja: deportacja migrantów

Polecamy również

program_bonus

Bonuses and Extracts

program_external

Odkryj więcej

program_categoryMostViewed

W 1974 roku, we Francji, gdzie mimo maja '68 nadal panuje bardzo silna konserwatywna moralność, uniemożliwiająca wielu kobietom prowadzenie satysfakcjonującego życia seksualnego, niespodziewanie uderza (erotyczny) piorun: „Emmanuelle”. Film obejrzały miliony osób na całym świecie. Zapoczątkował on złoty wiek filmów erotycznych w czasach rewolucji seksualnej. Choć zaczarowany okres zakończył się wraz z dekadą, estetyka "Emmanuelle" przetrwała do dziś.

Francuskie kino erotyczne

Film „Emmanuelle” zapoczątkował złoty wiek filmów erotycznych. 

„Emmanuelle”

Świat zaczyna mówić o powięzi – ukrytej tkance łącznej, która otacza całe nasze ciało osłaniając nasze mięśnie i „trzymając” nasze ciało razem. Jaką rolę odgrywa dla naszego ciała? Czy poznanie jej pomoże nam w stworzeniu nowych terapii i metod leczenia np. bólu pleców? Przedstawiamy najnowsze wyniki międzynarodowych badań.

Świat zaczyna mówić o powięzi – ukrytej tkance łącznej, która otacza całe nasze ciało osłaniając nasze mięśnie i „trzymając” nasze ciało razem.

Powięzi - ukryci sprzymierzeńcy naszego organizmu

Miesiączkowanie wciąż jest wielkim tabu w naszym społeczeństwie. Tak wielkim, że ukrywamy je przed publicznym przedstawianiem. W reklamach podpasek, nie wiedzieć czemu, krew miesięczna długo była niebieska. Kiedy po raz pierwszy pokazano w reklamie czerwoną krew, widzowie byli tak zszokowani, że złożyli skargę w KRRiT. A przecież połowa społeczeństwa w ciągu życia krwawi ok. 2 250 dni!

Niezależne!

Dlaczego miesiączkowanie wciąż jest wielkim tabu w naszym społeczeństwie?

Gdy poleje się krew

Nastoletnia Lena prowadzi dość beztroskie życie, wypełnione imprezami, pierwszymi miłościami, rozmowami z najlepszą przyjaciółką i kolejnymi nudnymi lekcjami. Jednak jej marzenia roztrzaskują się na kawałki, kiedy zostaje zgwałcona. Uważa, że nikt jej tak naprawdę nie uwierzy i nie zrozumie. Dziewczyna coraz bardziej alienuje się od ludzi, a w efekcie – trafia na zamknięty oddział psychiatryczny, gdzie coraz bardziej pogrąża się we własnych depresyjnych lękach.

Film Terezy Nvotovej

Nastoletnia Lena prowadzi dość beztroskie życie, które roztrzaskuje się na kawałki, kiedy zostaje zgwałcona.

"Nieczysta" (2017)

Masz wrażenie jakby ktoś wyciągnął wtyczkę. Światła gasną, karuzela zwalnia, muzyka cichnie. Upadasz. Nic nie możesz z tym zrobić. Zaczynać czuć się chory.a. I trwa to lata. Nie masz energii na nic.Miliony ludzi cierpią na syndrom chronicznego zmęczenia (ME/CFS): skrajne i uporczywe wyczerpanie, na które nie ma lekarstwa. Na podstawie zeznań pacjentów i badaczy ten dokument zagłębia się w postawione do tej pory hipotezy dotyczące przyczyn tej choroby.

ME/CFS - Niezrozumiana choroba

Masz wrażenie jakby ktoś wyciągnął wtyczkę. Światła gasną, karuzela zwalnia, muzyka cichnie. 

Zespół chronicznego zmęczenia

Amerykański piosenkarz i autor tekstów Townes Van Zandt (1944-1997) był jedną z wielkich postaci amerykańskiego country folku. Niektóre z jego kompozycji, takie jak „If I Needed You”, „To Live is to Fly”, „Pancho and Lefty” czy „Kathleen” są uważane za arcydzieła. Dokument ten przypomina życie i twórczość artysty niesłusznie zapomnianego i pochłoniętego przez ekscesy.

Tragiczne życie muzyka folk

Amerykański piosenkarz i autor tekstów Townes Van Zandt (1944-1997) był jedną z wielkich postaci amerykańskiego country folku.

"Be here to love me": Townes van Zandt

Kiedy potencjalny dawca może zostać uznany za zmarłego? Od 1968 roku nie tylko zatrzymanie akcji serca ale i zatrzymanie pracy mózgu jest uważane za kryterium zgonu. Jednak coraz więcej naukowców zaczyna mieć wątpliwości. Medycyna transplantacyjna potrzebuje jasnych reguł, inaczej ni będzie miała prawa pobierać narządów. Ale czy ich dawcy naprawdę nie żyją?

Spór o śmierć mózgu

Od 1968 roku nie tylko zatrzymanie akcji serca ale i zatrzymanie pracy mózgu jest uważane za kryterium zgonu. Jednak coraz więcej naukowców zaczyna mieć wątpliwości.

Dawstwo narządów

Największym lękiem wielu artystów.tek jest brak natchnienia, powszechnie znany jako syndrom białej kartki. Sparaliżowani artyści.tki mogą pogrążyc się w depresji. Właśnie ta otchłań bez dna wciągnęła Davida Bowiego w 1977 r., gdy nagrywał berlińską trylogię „Heroes”. Jak się z niej wydostał?

Gimnastyka

Największym lękiem wielu artystów.tek jest brak natchnienia, znany jako syndrom białej kartki. Jak się go pozbył David Bowie?

„Pokrętne strategie” - gra, która uratowała Davida Bowiego

Ważny szlak wodny Europy znajduje się w Polsce. Zaczyna się na Helu. Potem zahacza o Gdańsk, przecina Wisłę i Kanał Elbląski, by skończyć się na Pojezierzu Mazurskim. Półwysep Helski leżący nad Bałtykiem to początek szlaku wodnego wiodącego na Mazury. Trasę o długości ponad 400 km, zaczynającą się na białej plaży, można pokonać motorówką lub żaglówką. Wiedzie rzekami i kanałami pośród miast i dzikiej przyrody.
 
 

Ważny szlak wodny Europy znajduje się w Polsce.

Drogi wodne od Zatoki Gdańskiej po Pojezierze Mazurskie

Co się stanie, gdy podniesiesz kurtynę by spojrzeć na ostatni akt swojego życia? Reżyserka Jacqueline Zünd powraca po swoim wielokrotnie nagradzanym debiucie „Bezsenni” (2010).
Jej bohaterzy zadają sobie pytanie: co zostaje z naszego życia i z nas samych, gdy zabraknie pracy, dzieci czy życiowych partnerów? Jak przeciwstawić się widmu bezużyteczności i samotności w naszym nastawionym na pracę społeczeństwie? Przepiękne obrazy w delikatny sposób próbują przeprowadzić analizę samotności, pustki i spełnienia.

Film Jacqueline Zünd

Reżyserka Jacqueline Zünd powraca po swoim wielokrotnie nagradzanym debiucie „Bezsenni” (2010). Jej bohaterzy zadają sobie pytanie: co zostaje z naszego życia i z nas samych, gdy zabraknie pracy, dzieci czy życiowych partnerów? 

"Prawie na miejscu" (2016)

Po czterech latach oczekiwania London Grammar w końcu wydali nowy album. Aby to uczcić, brytyjskie trio zostaje zaproszone na plan Ground Control i, jak zwykle w przypadku London Grammar, wyszło im to wspaniale!

Ground Control

Po czterech latach oczekiwania London Grammar w końcu wydali nowy album. Aby to uczcić, brytyjskie trio zostaje zaproszone na plan Ground Control.

London Grammar

Podróż dla nielicznych, którzy chcieli wydać 10000 dolarów, by wylądować w Nowym Jorku... przed wylotem z Paryża (biorąc pod uwagę zmianę stref czasowych). Tak, Concorde, samolot pasażerski zdolny do zerwania bariery dźwięku, spełnił marzenia całego pokolenia. Przynajmniej do tragicznego wypadku z 25 lipca 2000 roku, kiedy to półtorej minuty po starcie z lotniska Charles de Gaulle, jeden z samolotów rozbił się o hotel, zabijając 100 pasażerów, 9 członków załogi i 4 osoby z hotelu. Co pozostało z tego wielkiego marzenia po ponad 25 latach od zawieszenia naddźwiękowych lotów komercyjnych? Wydaje się, że nowe futurystyczne prototypy, takie jak ekologiczny spaceliner badany z myślą o podróżach z Europy do Australii w ciągu zaledwie 90 minut, otwierają nowe horyzonty przyszłości dla lotnictwa.

Fascynująca historia i tragiczny koniec Concorde, naddźwiękowego samolotu, o którym marzyły pokolenia.

Concorde, między mitem a tragedią

Od starożytności artyści przedstawiają gładką skórę. Zatem czemu owłosienie jest czarną owcą historii sztuki? Czemu kreacja ma się rymować z depilacją?

Czemu kreacja ma się rymować z depilacją?

Owłosiony bunt

Tokio wydaje się nieskończone. Na obszarze wielkości Korsyki, w najgęściej zaludnionej aglomeracji świata, żyje 38 milionów osób. Jednak nie tylko na ulicach tej metropolii tętni życie. Najciekawsze rzeczy dzieją się na dachach tokijskich budynków.

W sercu irańskiej rewolucji

Nieskończony odcień czerni

Nic

Skradzione dzieciństwo

Egzekucja

Sprawiedliwość

Krzyk rozpaczy

Cmentarz świata

Wygnanie

Pocałunek w rękęW sercu irańskiej rewolucji

Polecamy również

W sercu irańskiej rewolucji

Afganistan: wojna przeciwko noworodkom

Jak Covid uderza w osoby wykluczone

Rumunia: wybuch wirusa

USA: Skandal pedofilski wśród skautów

Awokado: zakazany owoc?

Chiny: w poszukiwaniu kobiet

Re: Sfrustrowane Włochy rozważają Italexit

Najpopularniejsze wideo

„Emmanuelle”

Powięzi - ukryci sprzymierzeńcy naszego organizmu

Gdy poleje się krew

Afganistan: wojna przeciwko noworodkom

Jak Covid uderza w osoby wykluczone

"Nieczysta" (2017)

Zespół chronicznego zmęczenia

Rumunia: wybuch wirusa