Jeff Bridges

Filmem "Big Lebowski" z 1998 roku bracia Coen uczynili z gruboskórnego faceta o pseudonimie "The Dude" postać kultową. W antybohatera wcielił się Jeff Bridges, który w tym czasie miał już ponad 50 lat. Do tej pory można go było zobaczyć w rolach drugoplanowych i filmach gatunkowych. Ale teraz Bridges z dnia na dzień stał się gwiazdą Hollywood. Nigdy nie chciał być w centrum uwagi i odrzucał role, które dałyby mu zbyt dużą widoczność.

Korzenie tej odmowy leżą w jego biografii: Jeff pochodzi z rodziny aktorów i obawiał się, że nie będzie w stanie nadążyć za sukcesem swoich rodziców i brata Beau. Jego relacje z aktorstwem były podzielone. Publicznie obwiniał lenistwo i brak ambicji - i tak też żył. Wolał oddawać się swojej pasji do sztuki i próbował swoich sił w muzyce, malarstwie, rzeźbie i fotografii. Jeff Bridges był już nominowany do Oscara w 1972 roku za rolę w "Ostatnim seansie filmowym", po raz drugi w 1985 roku za "Gwiezdnego przybysza", a dzięki "Wspaniałym braciom Bakerom" (1989) stał się ulubieńcem publiczności. Chociaż pogodził się z zawodem aktora, nadal nie chciał być gwiazdą. Mieszkał w odosobnieniu w Montanie z żoną i dziećmi.

Ale jego przeznaczenie dogoniło go rolą, która była dla niego skrojona na miarę: "The Dude". Po raz pierwszy na stałe utożsamił się z graną przez siebie postacią. Ten wyzwalający cios utorował mu drogę do wznowienia kariery - i długo oczekiwanego Oscara w 2010 roku za "Szalone serce".